Leżące na łóżku ciało być może porusza się lekko - nie krzyczy, nie budzi się. Nie widać zewnętrznych oznak natychmiastowego, unicestwiającego wstrząsu. Kora i rdzeń mózgowy gasną jak uduszone przez indiańskiego wojownika. Pozbawione tlenu serce zamiera i staje. Płuca mrą, pozbawione zasilania. W całym ciele zwierają się tętnice. Gdyby blokada nie była zupełna, gdyby zator zdarzył się w jednym z węższych odgałęzień, ekipa naprawcza dałaby z nim sobie może radę - umie przecież czynić cuda. Mając dość czasu, mogłaby wyznaczyć obiegi zastępcze, uruchomić dodatkowe linie komunikacyjne, zabliźnić uszkodzony obszar. Ale teraz nie ma czasu. Ekipa naprawcza umiera bez ostrzeżenia na posterunku.
– Samotny mężczyzna Christopher Isherwood
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz